بسم الله الرحمن الرحیم
سلام
سلام بر تنهایی آن هنگام که آدمی را به استیصال می‌رساند..
سلام بر استیصال آن هنگام که آدمی را از خود می‌رهاند و به بند تنها پناه بی پناهان کشانده و موجب اعتصام می‌شود.
سلام بر گریه های شبانه.. بغض های فرو خورده آن هنگام که استکبار را در آدمی می‌کشد و او را در چشمه خضوع شست و شو می‌دهد.
از نقطه ای باید آغاز کرد و برای من ، این صفحه همانجاست.
می نویسم برای رشد
می نویسم برای تکثیر شدن
می نویسم برای رها شدن از قفس زمان و مکان
همین 3 دلیل کافی است برای هر انسان که قلم خود را زمین نگذارد. معمولا نوشتن به افکار انسان نظم می بخشد. نوشتن مهم ترین ابزار برای رشد و تربیت است. وقتی قلمت ته می‌کشد باید به جوهر مطالعه و تفکر آغشته شوی...
وقتی مستمر بنویسی اندیشه و قلم تو بزرگ خواهد شد.
مدت هاقصد داشتم نوشته های خود را منتشر کنم، زمان زیادی وسواس به خرج دادم تا اینکه قانع شدم کار را به شنبه ها پاس ندهم
می دانم که کاج کال هستم و این یعنی چند مرحله قبل از رویش.. برای روییدن به نظم و تلاش خود و به نقد و نظر شما نیاز دارم چرا که به قول جناب سعدی :
متکلم را تا کسی عیب نگیرد سخنش صلاح نپذیرد.
